เฮ้อ..........ขอถอนหายใจยาวๆ สัก 3-4ที เรื่องที่จะเล่าอาจจะยาวนิสสสนึง เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ วันพุธที่ 26 มีนาคม 57 เวลาประมาณบ่ายโมงกว่าๆ พอดีมีธุระที่เซ็นทรัลแจ้งวัฒนะ ไอ้เราก็รีบเพราะว่ามีนัดตอนบ่ายโมงมองนาฬิกาก็เกือบจะบ่ายโมงแล้วอาจจะเป็นช่วงเวลาที่คนออกทานข้าวกันเลยทำให้ที่จอดรถเต็มทุกที ทั้งจอดแบบเข้าซอง และซ้อนคันก็เต็มไปหมด ชีวิตคนเมืองช่างน่ารันทด แย่งกันทุกอย่าง เลยได้วนรถตั้งแต่ชั้นใต้ดินขึ้นไปถึงชั้น 4 จังหวะนั้นต้องหาที่จอดรถแล้วเพราะจะเลยเวลานัดแล้ว เลยเหลือบไปเห็นที่ๆ สามารถจอดรถซ้อนคันได้ หลังจากจอดรถเสร็จก็ใส่เกียร์ N (เกียร์ว่าง) และลองเข็นดู เวลาเราจอดรถซ้อนคันเราไม่เคยเข้าเกียร์ P เลยสักครั้งเดียว และหลังจากที่จอดเสร็จก็จะลองเข็นรถดูทุกครั้งว่ามันสามารถเข็นได้จริง (อันนี้ไม่ได้กระแดะสร้างภาพให้ดูดี แต่วิถีฉันเป็นแบบนี้จริงๆ) ก่อนเดินออกมาก็หันไปมองที่เสาว่านี่คือชั้น 4 และรถที่จอดด้านในของเราที่เราจอดซ้อนคันคืออยู่รถ บีเอ็มดับบลิวสีน้ำเงิน โดยปกติเป็นคนขี้ลืมที่จอดรถประจำ ทุกครั้งก็จะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายเสาและท้ายรถไว้ว่าเราจอดที่ไหนและเสาไหน แต่ก็อีกแหละรีบและคิดว่าจำได้แน่ๆว่าจอดชั้นไหนเลยรีบและลืมถ่ายรูปเก็บเอาไว้ (แต่สุดท้ายคือลืมไปเดจาวูอยู่หน้าประตูกระจกทางเข้าอยู่ 2-3ชั้น กว่าความทรงจำส่วนนั้นจะกลับมา)
ตัดกลับมาหลังจากทำธุระเสร็จเรียบร้อยก็รีบจ้ำอ้าวเดินไปขึ้นรถเพราะว่าแอบแว๊บออกมาจากเวลางาน ตอนนั้นน่าจะประมาณ 2 โมงครึ่งเห็นจะได้ สายตาก็เหลือบไปเห็นว่ารถที่จอดด้านในไม่ใช่รถบีเอ็มซะแล้ว กลายเป็นนิสสันมารชสีเขียวแทน กว่าจะเห็นว่ารถเป็นรอยก็เมื่อตอนที่เรามาถึงบ้านแล้ว (ช่วงเวลาเย็นตอนกลับก็กลับไปทำงานปกติ ที่จอดรถที่ทำงานมีแค่รถเฉพาะ บ. เราแค่ บ. เดียว ไม่เคยมีเหตุการณ์โดดขูดขีดเกิดขึ้น พูดเลอออ) พอเห็นรอยนี่แบบ คิดคิดสะระณัง อามิตตาพุดเลยทีเดียว พ่อมาเห็นก่อนพ่อบอกว่าทีแรกนึกว่าเส้นบะหมี่ (คือที่บ้านขายของกิน ความคิดท่านพ่อช่างบรรเจิดมีการเอานิ้วดีดให้กระเด็น - -*) ลักษณะเป็นรอยยาวๆ ยึกๆ บนฝากระโปรงหลังรถ...!!!!!!!! อยากจะบอกว่าแผลมันลึกกินเข้าไปถึงเนื้อนี่ถ้าเป็นเนื้อคนคงเลือดออกซิบๆๆ น้ำตาไหลรินเจ็บใจกันไป ต่อให้เอาครีมหรือน้ำยาขัดสีมาขัดก็ไม่ออก (ू˃̣̣̣̣̣̣o˂̣̣̣̣̣̣ ू)⁼³₌₃
แต่ยังไม่พอๆๆ ยังมีอีกข่าาาาาาาาาา ตอนเช้าฟ้าสว่างว๊าบบบบบ กำลังจะไปทำงานพ่อมาเห็นอีก......คราวนี้ไม่คิดว่าบะหมี่และเพราะลักษณะตะแคงข้างบะหมี่คงไม่สามารถติดทนนานข้ามคืนในแนวนี้ได้ หรือไม่หมาที่บ้านคงมา กระโดดงับไปกินซะก่อนที่จะมาเห็น รอยยาวด้านฝั่งประตูคนนั่งหลังคนขับ ยาวตามรูปนี่แหละค่ะ โอยพิมพ์ไปก็เจ็บใจไป มันจี๊ดส์ส์ส์ส์
ในระหว่างทางขับรถไปทำงานเราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่ายังไงก็จับมือใครดมไม่ได้หรอก แต่พอมาถึงช่วงกลางวัน ระหว่างที่กำลังนั่งกินข้าวเลยเล่าให้พี่ที่ทำงานฟัง พี่เค้าเลยแนะนำว่าให้ไปแจ้งความเลยเพราะนี่เป็นคดีอาญานะในที่จอดรถห้างน่าจะมีกล้องวงจรปิดอยู่ เลยได้คุยกับพี่อีกคนที่รู้จักกันพี่เค้าทำงานในตึกสำนักงานของเซ็นทรัล สอบถามว่า ถ้าจะขอดูกล้องวงจรปิดเนี่ยต้องไปที่ไหน พี่คนนี้เลยแนะนำว่าให้ไปแจ้งความก่อนนะ แล้วถึงจะสามารถขอดูภาพจากกล้องวงจรปิดได้ เราก็รีบเลยออกจากที่ทำงานบ่าย 3 โมงไปแจ้งความที่ สน. ปากเกร็ด ตำรวจที่นั่นพูดจาดีมากกกกกกกกบอกว่าไปตามหาภาพมาให้ได้นะครับจะถ่ายรูปจะเซฟหรืออะไรมาก็ได้แล้วรีบกลับมาที่ผม อิฉันรู้สึกซาบซึ้งมากค่ะ ♡(㋭ ਊ ㋲)♡ ขอบคุณจริงๆ
พอได้ใบแจ้งความพอแล้วก็รีบซิ่งไปที่เซ็นทรัลแจ้งทันที โดยก่อนที่จะไปสอบถามเรื่องกล้องวงจรปิดเราได้ขึ้นไปชั้น 4 ที่เคยจอดรถไว้เมื่อวานรู้สึกดีใจเหมือนได้หลานนนนน เพราะว่าตรงที่เราจอดรถมีกล้องวงจรปิดและมันก็สามารถเห็นรถที่เราจอดได้พอดี เฮ้อออออ แอบโล่งใจนิสนึง รูปนี้กล้องเด่นเป็นสง่ามั่กกกกกกกก
หลังจากนั้นก็รีบ เออ... รีบตลอดอ่ะค่ะ 555 ไปสอบถามประชาสัมพันธ์เล่าเรื่องราวให้เค้าฟังทั้งหมดว่าเหตุการณ์มันเป็นแบบนี้นะ เกิดเมื่อวานเราไปแจ้งความมาแล้วจะมาขอดูกล้องวงจรปิด ทางโอเปอเรเตอร์ก็ได้ติดต่อกับช่างเทคนิคได้ใจความว่า ทางตึก A ที่เราไปจอดนั้นเพิ่งจะมาติดกล้องวงจรปิด เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจึงไม่สามารถบันทึกได้ กล้องสามารถดูได้แค่หลังจากเวลา 4 ทุ่มของหลังวันที่ 26 มีนา เท่านั้น คือวันนี้ที่ไปถามคือ 27 แล้ว โอยยยย........
นี่ใครปล่อยคิว!!!!! หรือว่าฉันทำงานละครมากไป ไม่จริ๊งงงงงงงงงง เรื่องแบบนี้มันไม่ใช่มีแค่ในข่าวในละคร มันมีจริงๆ ไอ้ความซวยซ้ำซวยซ้อนมันถาโถมใส่ชีวิตฉานน เพราะตั้งความหวังไว้สูงสวดยอดว่าต้องเจอมันต้องเห็นไอ้คนที่ทำแน่ๆ เหมือนโดนถีบจากยอดเขาตกลงมาเจอสิบล้อทับแล้วหน้าไปทิ่มกะกองขี้หมาอีกที เลยพยายามจะขอเบอร์ติดต่อช่างเทคนิคแต่ได้รับคำตอบว่าให้ไม่ได้???????? ขอบคุณน๊าาาาาคุณโอเปอเรเตอร์ไอไลน์เนอร์คุณหนามากคร่าาาาาา
สุดท้ายเลยเดินคอตกกำลังจะไปขึ้นรถ แต่ก็มาสะดุดกะ พนง.รักษาความปลอดภัยคนนึงที่นั่งอยู่ประตูกระจกทาง
เข้าห้างจากทางด้านลานจอดรถ เลยเข้าไปเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดอีกที บอกว่าช่วยเราหน่อย เค้าก็ช่วยติดต่อหัวหน้าให้มาคุยด้วย และให้เราพาไปที่เกิดเหตุ และตรวจสอบกล้องว่ามันสามารถใช้งานได้จริงๆ และเราจอดรถไว้ตรงนี้ ยังไงกล้องก็ต้องสามารถจับภาพได้
นี่คือมุมที่เราถ่ายจากตรงเสาที่มีกล้องติดอยู่ รถเราจะจอดหลังรถกะบะทางด้านซ้ายมือของภาพ และรถของเราจะจอดซ้อนข้างหน้ากับรถแจ๊สสีดำเทาอีกที ยังไง๊ ยังไงก็ต้องเห็นหน้าคนทำกะทะเบียน ถ้ามันมีภาพให้เราดูอ่ะนะ
ต่อมาหัวหน้า พนง. รักษาความปลอดภัยคนนี้เลยพูดคุยกับทางช่างเทคนิดน่าจะเป้็นฝ่ายควบคุมเรื่องกล้อง เลยพาเราไปที่ชั้น 1 และได้เจอกับพนง. อีกคนดูแลเรื่องกล้องวงจรปิด ได้รับคำตอบว่า กล้องเพิ่งมาติด และทางเรากำลังเซตระบบไม่มีข้อมูลบันทึกไว้เลย เพราะถ้าคุณมาในช่วงเช้าข้อมูลอาจจะยังอยู่ แต่เราเพิ่งลบไปเมื่อช่วงบ่ายที่ผ่านมาเอง (ฟังแล้วทะแม่งๆ เลยพาลให้นึกถึงเรื่องไม่อยากให้ภาพลักษณ์ของห้างดูไม่ดี ความคิดอันนี้แล่นขึ้นมาอันดับแรกเลย) เลยถามกลับไปอีกว่าแล้วไม่สามารถกู้ข้อมูลคืนมาได้เลยเหรอ ก็ได้รับคำตอบที่เจ็บจี๊ดไปถึงทรวงว่าไม่ได้จริงๆ เพราะเรากำลังอยู่ในช่วงเซตระบบจะไม่ได้เก็บข้อมูลอะไรไว้เลย ก็อยากจะช่วยนะครับ แต่ไม่รู้จะช่วยยังไง.............ขอโทษนะครับ...เลยบอกกลับไปว่าโคตรซวยเลยค่ะ แล้วก็ขอบคุณไป 1 ทีและเดินจากมา....อย่างโกรธแค้นจนน้ำตาแทบไหล
มันอาจจะเป็นความซวยของเรา หรือความมักง่าย และจิตใจต่ำทรามของคนเราสมัยนี้ที่คิดว่าจะทำอะไรกับสิ่งของที่ไม่ได้ของตัวเองก็ได้ตามอำเภอใจ ถ้าเราใส่เกียร์ P ไว้ เราจะไม่ดิ้นกะเรื่องนี้เลย แต่นี่เราใส่เกียร์ N มันสามารถเข็นได้ มันจะหนักหนาอะไรกับการที่เข็นรถคันหน้าให้พ้นทาง แล้วก็เข็นกลับแค่นั้น แต่ส่วนมากถ้าเข็นให้พ้นทางแล้วก็ไม่มีใครเข็นกลับหรอก เราก็เป็น บอกเลย พนง.ประจำก็มีทุกชั้น ตัวเราเองยังเคยเข็นรถกะบะเองเลยคนเดียวมันก็แค่หนักเหมือนจะเข็นไม่ไปแต่ด้วยความถึกของเราๆ ก็เข็นไปจนเราสามารถเอารถเราออกมาได้ แล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่าอีคันนี้มาจอดขวางทางนะ โหยยเมิงจอดขวางหน้ากรูเด๋ยวแม่กรีดรถให้หน้าแหก เออแบบนี้มันก็เกินไปหน่อย ใจเขาใจเราทุกคนรู้อยู่ ถ้าไม่ชอบให้ใครมาทำแบบนี้ก็อย่าไปทำแบบนี้กับใคร และที่นี่คือที่จอดรถของลูกค้าในห้าง และมีเส้นที่ทำให้รู้ว่าเราสามารถจอดรถซ้อนคันได้ แต่สำหรับเราในฐานะผู้เสียหายทั้งทางสิ่งของและจิตใจรู้สึกว่าโลกนี้เม่งอยู่ยากขึ้นทุกวัน คนเหมือนกันแต่สันดานมันต่างกัน และเรามั่นใจว่าหลังจากที่คุณทำร้ายรถเราคุณคงจะได้ความสะใจกลับไปเพียงไม่กี่วัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปคุณจะรู้สึกหวั่นใจทุกครั้งเวลาที่คุณต้องจอดรถ เพราะการกระทำในอดีตของคุณมันจะย้อนกลับมาให้คุณจำเสมอ.....
ยุคสมัยนี้เราพึ่งพาใครไม่ได้มาก หวังจะพึ่งกล้องวงจรปิดตามสถานที่ต่างๆ ก็อาจจะเจอแจ็คพอตแตกแบบเราก็ได้.... กล้องติดรถยนต์เป็นทางเลือกที่ดีสำหรับคนที่ขับรถในสมัยจริงๆ ไปซื้อติดกันเถอะ แล้วคุณจะไม่เสียใจภายหลัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น